Als je aan gras trekt, gaat het niet harder groeien

Haha die uitspraken van jou dagen me uit tot het schrijven van Columns” reageer ik op zijn tweet. “Oh vertel!” antwoord hij als ik al in de auto zit om boodschappen te gaan doen. “Later” denk ik. En onder het boodschappen doen, denk ik na over zijn uitspraak.

“Als je aan gras trekt, gaat het niet harder groeien”  las ik. “Nee denk ik, hooguit trek je het eruit” en tegelijk schieten er allerlei gedachtes door mijn hoofd “Is dat niet met alles zo?” vraag ik me zelf af. Een paar dagen geleden nog stond ik bij een netwerkbijeenkomst in gesprek met een aantal ondernemers. Een goed gesprek. We hadden het over veranderingen doorvoeren en hoe je iemand tot veranderen aan kunt zetten. Uiteraard kwam daarbij ook het woord “moeten” naar voren en als snel bleek dat dat woord op ons allen eenzelfde uitwerking heeft. Persoonlijk zet ik direct mijn hakken in het zand en denk “Ik moet helemaal niets” als iemand mij verteld wat ik allemaal zou moeten. En om me heen zie ik vaak mensen hetzelfde doen. Ook ik verval regelmatig nog in de fout om het woord zomaar te gebruiken maar gelukkig gaat het steeds vaker wel goed.

Op school zie ik kinderen ineens als vanzelf de dingen gaan doen als ik het zo draai dat ze denken dat ze het zelf bedacht hebben. Mooi is dat. Weerstand verdwijnt en je creëert een geweldig draagvlak. En ja met “grote mensen” is het al niet anders. Is dat ook niet waar het een paar jaar geleden fout liep. De snelle managers die een bedrijf binnen kwamen en je vertelde wat je allemaal “moest” gaan doen. Als vanzelf keerden hele afdelingen zich tegen hem of haar en was de eenheid zoek.  Geweldig voor de mensen die dit zagen en de zogenaamde teambuilding uitvonden maar zo jammer dat het nodig is.

Regelmatig ben ik in gesprek met zelfstandig ondernemers. En of het nu ZZP’ers zijn of verantwoordelijk voor één of heel veel meer werknemers, ze krijgen er allemaal mee te maken. De kommertijd. De tijd van “hoe haal ik mijn opdrachten nu weer binnen”. Kom je het ene moment nog om in het werk en weet je niet waar je de tijd vandaan moet halen, kom je het andere moment om in tijd en weet je even niet meer waar je het werk vandaan moet halen. En blijf dan maar rustig nadenken. Blijf dan maar met een glimlach op je gezicht lopen. En blijf dan maar gewoon doen in je gesprekken met potentiele klanten. Aan het eind van de maand moeten de salarissen betaald en ook de andere vaste kosten blijven met een trouwe regelmaat terugkeren. Als dat ook zo is met je opdrachten, heb je het super voor mekaar. In de praktijk blijken die twee (uitgaven en inkomsten) meestal wat minder goed op elkaar afgestemd te zijn. En net als met het gras, als je eraan trekt gaan de opdrachten niet harder groeien. Dat betekent niet dat je niet niks moet doen, maar trekken is uit den boze.

“Het leven is als een bloementuin” schreef ik ooit naar iemand die gewend was te trekken en niet begreep dat gras wat je er uitgetrokken had meestal niet meer aangroeit. “Je moet zaaien om te kunnen oogsten. Maar zaaien alleen is niet genoeg. Je moet regelmatig water geven, niet te veel en niet te weinig en zorgen voor licht en lucht. En als je tuintje dan bloeit, dan kun je plukken. Maar zorg dat je alert blijft. Blijf je water geven, schoffelen en liefde geven, kun je je leven lang de mooiste bloemen blijven plukken. Verslapt je aandacht, dan kun je weer opnieuw beginnen”.

En zo is het ook met het leven; in je relatie met je grote liefde, met je kinderen, vrienden en ook in je werk. Laat iedereen vooral in zijn waarde. Geef liefde en aandacht. Investeer in jezelf maar ook in anderen. En dan, dan geef je het rust en tijd. Want als je aan gras trekt, gaat het echt niet harder groeien.