Liefde op het eerste gezicht

Verkocht, volledig ingepakt, tot over mijn oren verliefd. Ik geef het toe. Hij ligt naast me en kijkt me met smekende ogen aan. Toe nog één knuffel…..……

Al vanaf de eerste keer dat ik ze zag was het raak. Haar zag ik het eerst. Tante Truus. Een lieve donkere kat die zoals dat bij katten eigenlijk wel hoort, alle touwtjes in handen heeft. “Ze kan nog wel eens moeilijk zijn”, had hij mij gewaarschuwd. “Ze duld niet iedereen in haar buurt”. Dus was ik aardig voorzichtig toen ze binnenkwam. Hmm zou ik wel in de smaak vallen? Als het maar goed zou gaan. Een soort van op audiëntie komen. Niet bij de ouders op de bank om eens aan alle kanten bekeken te worden maar de poes die eens bekijkt of ik wel in “de familie” mag komen. Voorzichtig kwam ze naar mij toe. Even aftasten wat voor vlees ze in de kuip had. Een eerste aai en nog een. En al gauw bleek dat ik haar goedkeuring had.

Hem had ik nog niet gezien. Hij was de hort op. Buitenspelen. En dat snap ik want zij zwaait de scepter in huis. Dus neemt hij het er maar van en struint de buurt af. Zij vindt het prima, want het huis is haar domein. En het is wel prima als hij de deur uit is. Een soort van ouderwets huwelijk hebben ze. Geeft hij zijn mening, snauwt zij hem kort maar duidelijk af. Het soort relatie die het goed doet in een mop ’s avonds in het café. Heel kort zag ik hem die middag boven, maar daarna was hij weg en zag ik hem niet meer. Overdag niet en in de avond niet.

Maar toen ik moe in bed lag, was hij er ineens en vleide zich naast me neer. Meneer Karel. Een geweldige rode kater met zachte witje voetjes alsof hij net door een laagje verf gewandeld is. Zijn ogen staan vriendelijk en hij ligt languit tegen mij aan. Ik aai hem en hij vind het prima. Als ik even stop om mijn haren uit mijn ogen te vegen, duwt hij zijn kop tegen mijn arm. Zijn ogen zeggen: “dooraaien.” Bij hem is er niet veel nodig, wij zijn vrienden. Liefde op het eerste gezicht.

Ook de volgende keren als ik er ben, komt hij direct langs mijn benen strijken en klimt hij als het kan op schoot. Ik mag hem aaien, optillen, kriebelen. Maatjes zijn we, door dik en dun. Maar zo moeilijk is dat ook niet, hij is een allemansvriend. Echt gevleid voel ik me als zij bij me komt zitten. Als zij mijn aandacht trekt door gewoon over het toetsenbord te lopen als ik aan het typen ben. Als ze in mijn nek kruipt als ik op de bank zit. En als ze zich heel gewillig laat aaien en duidelijk is dat niet alleen ik, maar ook zij grenzeloos geniet. Jawel hoor, ik heb het voor elkaar. Niet alleen met meneer Karel ben ik twee handen op een buik, ook door tante Truus ben ik volledig geaccepteerd. Opgenomen in “de familie”. Pff onze relatie heeft het eerste obstakel gehaald.

Als ik die nacht in bed lig en Meneer Karel me voor de 2^e nacht probeert wakker te houden omdat hij het zooo gezellig vindt, zeg ik vermoeid: “ik vind je lief hoor Kareltje maar ik ga echt slapen”. En toch stiekem, zonder dat ik zelf echt doorheb, aai ik hem. Half slapend denk ik “Ik geef het toe; verkocht, volledig ingepakt, tot over mijn oren verliefd.”