Een goede vriend

“Nou” zegt hij met een twinkel in zijn ogen, “daar kan ik wel wat mee hoor!” Ik zit met mijn mond vol tanden en schiet in de lach en hoop vooral dat ik niet al te hard bloos.

Ik ken hem al jaren. We hadden al tijden afgesproken maar steeds weer hebben we onze afspraak door allerlei omstandigheden verzet. Bijna om de beurt belde we voor een andere datum. En dat was tot vandaag ook niet erg. Maar vanmiddag werd het me ineens allemaal teveel. Alles stapelde op. Ik had rust nodig in mijn hoofd. Moest weten wat voor mogelijkheden er waren in een bepaalde situatie. Grond onder mijn voeten, of zoals een lieve vriend van me zegt “gras onder je voeten”. En bij wie kan ik dan beter terecht dan bij hem. Eén sms’je naar hem en het antwoord was “is vanavond vroeg genoeg?”  “Graag!” antwoordde ik simpel. Een uur later hing hij al aan de telefoon om te inventariseren hoe erg het allemaal was en vanavond zat hij gewoon bij mij op de bank.

We kennen elkaar al jaren en al die al kan hij het niet laten om openlijk en ongegeneerd met me te flirten. En na al die jaren ben ik er eigenlijk nog steeds niet aan gewend dat hij dat doet. Van het weekend hoorde ik over een man die elk woord binnen vijf andere woorden naar seks kan omdraaien. De man bij mij op de bank zit kan elke zin van mij direct omdraaien naar seks. En zo zit ik dus deze avond regelmatig met mijn mond vol tanden en een rood hoofd een beetje te stotteren.

Het eerste uur ging het goed en bleef hij me keurig en zeer zakelijk precies vertellen welke wegen ik kon gaan bewandelen. Niet een uitgestippelde route maar handreikingen van “als dit, dan zo en als dat dan die weg”. Als zelfs alle echt “worse case scenario’s” zijn gepasseerd, krijg ik langzaam rust in mijn hoofd. Ik ken mezelf, het duurt nooit echt lang dat ik bij de pakken neerzit. Ik kan overal wel weer een voordeel van inzien. Ik zie altijd wel ergens de zon schijnen. Maar dan wel graag met gras onder mijn voeten.

Als ik na dat eerste uur twee biertjes inschenk, gaat het gesprek over op zijn nieuwe bedrijf. Ik lig al snel dubbel van het lachen en luister af en toe met open mond van verbazing naar zijn fantastische verhalen en ideeën. Geniaal wat hij bedenkt en ik hoop van harte hij dat allemaal kan gaan uitvoeren. Als vanzelf vertel ik over het schrijven van deze blogs en ja hoor aan elke zin weet hij wel een draai te geven. Als ik zeg dat het in het begin eng was om je zelf in de verhalen soms bloot te geven, twinkelen zijn ogen al en vraagt hij om welke blog dat gaat. En daarna hij niet gewoon direct de verkorte versie kan krijgen. Als ik zeg dat schrijven zo’n leuke hobby is, is zijn antwoord dat hij ook zo’n leuke hobby heeft. Niet veel later komen de meest geniale titels voor blogs voor mij, die ik uiteraard nog niet prijs geef. Na wat biertjes, als de klok bijna kwart voor twaalf aangeeft, besluit hij richting huis te gaan. Ik moet morgen vroeg op dus vind het ook wel de hoogste tijd.

Als ik hem gedag zeg, bedank ik hem omdat hij mij altijd weer rust weet te geven. Ik zwaai hem na en weet hoe bijzonder het is zulke vrienden te mogen hebben waar je altijd kunt aankloppen. En ook al weet ik af en toe niet wat ik moet antwoorden op zijn eeuwige opmerkingen, hoop ik toch dat ik nog heel wat biertjes met hem kan drinken want hij is een waardevolle en lieve vriend.

Ongeveer een half uur later sms ik hem: “Eerste blog al over je geschreven en nog niet eens met de door jou bedachte titels. Dank je wel voor vanavond en dank je wel voor je hulp. Dank je wel dat je er voor mij bent! X” Een minuut later glimlach ik als ik zijn antwoord lees “nu alleen de seks nog”. Ik denk niet dat hij ooit veranderd. En dat is maar goed ook. Want hij is uniek zoals hij is.