Ssst…
zeg je tegen mij
en mijn
woorden
ik laat
ze niet meer vrij
Sst… enkel
een klank
niet eens
een woord
de
klank die heel stil
mijn
woorden vermoord
Sst… is ’t angst
en waarvoor is ’t dat je vreest?
Is ’t voor de woorden
die er wel
of juist nooit
zijn geweest?
Sst… en dus ben ik stil
Terwijl ik eigenlijk
zo graag
nog zoveel
zeggen wil
Geen opmerkingen:
Een reactie posten