Het roze olifantje

Het is lente. En vandaag gaat de zon schijnen. Want dat hebben ‘ze’ beloofd. Al vanaf acht uur in de ochtend verschijnen er klagende berichten op twitter, want de zon komt pas in de avond. Er is mist, mist en regen. Niet veel maar toch. Nederland klaagt, zoals alleen Nederlanders dat kunnen doen. Het gaat dus goed met Nederland. Ondanks wat de politici in den Haag roepen. Het gaat goed met Nederland, want Nederland klaagt over ‘het weer’.

Beloofd is alleen dat het warmer wordt dit weekend. Maar daar maken wij dan gelijk in ons hoofd een zonnig weekend van. En dan valt het natuurlijk altijd tegen. Het kan niet anders, dat besef ik ook wel. Als je twintig graden hoort, denk je als vanzelf aan de zon en blauwe luchten. Zeggen dat je er niet aan moet denken werkt al helemaal niet. Dat is zoiets als ‘denk niet aan het roze olifantje’. Juist…. Waar denk je nu aan….

‘Daar gaat mijn stranddag’ lees ik op twitter. Stiekem ben ik wel blij. Wij gaan ook naar het strand, maar ik vind het strand vooral fijn als het niet al te druk is. Lekker uitwaaien en het water horen, het liefst met mijn voeten in het zand maar dat bewaar ik voor de volgende keer. Niet alles in een keer, dat zou nog zonde zijn. Uitwaaien aan het strand, mijn gedachten laten opkomen en ook weer laten wegwaaien. Dat is goed voor me. Daarna kan ik er weer tegen. Beter bestaat bijna niet.

Bij het horen van temperaturen van twee cijfers, ging Nederland direct massaal uit hun dak. Toen de weergoden daar ook nog eens een begincijfer 2 van maakten, brak de zomergekte helemaal uit. Plannen werden gemaakt, vrienden uitgenodigd, barbecues werden gepland. Dagjes uit kwamen op het programma, strand, pretparken, speeltuinen, wandelen en nog veel meer. Picknickmanden werden van zolder gehaald. Maar nu is het dan zondag en blijkt het roze olifantje ineens weer grijs. Nog steeds een olifantje, maar dan gewoon grijs zoals je ze altijd al zag. Het kwik loopt langzaam omhoog maar de grijze wolken verdwijnen nog niet. De mist overheerst. En met de grijze lucht ook de sombere berichten op Social Media.

Ik krijg vooral de neiging om Nederland massaal op te roepen eens positief te zijn. Wees eens blij met wat je wel hebt, in plaats van te zeuren over wat je niet hebt. Laat de buurman de buurman en leef je eigen leven. Het gras is altijd groener vanaf een afstandje. Zet vandaag je zonnebril op en bekijk de wereld eens met een zonniger tintje.  En moet je nog een nieuwe zonnebril dit jaar; koop er dan eens een met van die zonnig bruine glazen waardoor de lucht net wat stralender wordt, het gras groener en het water blauwer. Bedenk dat je vandaag je handschoenen niet aan hoeft en dat de blaadjes langzaam aan de bomen beginnen te komen. Bereid je langzaam voor op de zonnige zomer in plaats van vandaag de hele zomer in één dag te willen beleven.

Het is lente en jij bent blij. Ik zie het aan je. Je gezicht lacht en je ogen stralen. Ik zie zelfs iets van een twinkeling. Ben je soms verliefd? Is dat het? Zijn het de vlinders die ik zie. Wat mooi! Ja, nu zie  ik het helemaal. Je bent verliefd, je voelt de lente in je lijf. Je straalt geluk uit. Heerlijk om te zien dat jij zo loopt te genieten, want dat is wat ik je gun. Ik gun je alle geluk van de wereld en de lach van een blij verliefde tiener. Voel je het ook? Ik plant nu een roze olifantje in je hoofd, geniet er van.