Webshop van de Paashaas

‘Vijftigtinten sneeuw’ schreef ik voor kerst, en ik vertelde over waarom we in plaats van een prachtige witte deken een grijze lucht gekregen hadden. Een kwestie van vragen dus. En zie het helpt. Als ik eerste paasochtend naar beneden komt, zie ik de sneeuwvlokjes vrolijk dwarrelen. Ik voel me een beetje schuldig. Was het mijn verhaal waardoor ik ze daar boven op een dwaalspoor heb gezet. Vijftig tinten sneeuw voor kerst. Kerst; de geboorte van Jezus. Misschien is gewoon niet alles blijven hangen en zijn alleen de woorden ‘sneeuw’ en ‘Jezus’ doorgekomen daarboven. Het zou kunnen natuurlijk.

Of was het door de ‘Passion’ die donderdagavond uitgezonden werd. Iedereen had het er over op ‘witte donderdag’. En dat waar massaal over gepraat wordt, dat wordt keurig geleverd natuurlijk. Wit met Pasen moet vast overal op de krijtborden bij de weerafdeling daarboven gestaan hebben. Het kan gewoon niet anders.

Gelukkig blijft de sneeuw niet liggen waardoor ik de krokussen nog kan zien. De narcissen met hun gele bloemenkopjes gewoon kan bekijken. Een enkeling, die vergeten is een sjaal om te doen, dan wel hangend maar toch. Ik besluit de paaseieren maar binnen te verstoppen. Niet omdat de kinderen niet tegen een beetje kou kunnen, maar omdat je als je een beetje moeder bent, er natuurlijk wel naast moet gaan staan. En zo vanachter het raam lijkt het nou net een beetje meer zonnig Pasen en zonnig dat is waar ik behoefte aan heb. Met de Paashaas zelf had ik toch ook al een beetje medelijden en dus heb ik die gisteren maar een sms gestuurd dat we dit jaar zelf wel gaan verstoppen. In de eerste plaats omdat ik het zo sneu vind, de paashaas met muts sjaal en wanten die eieren te laten verstoppen. Dat valt vast niet mee, eieren uit het mandje halen met die onhandige wanten. Om van de dikke sokken aan zijn poten nog maar niet te spreken.

Nu doen we er wel zo vreemd over, maar het is zeker niet de eerste keer dat het sneeuwde met Pasen. In 2008 viel er op sommige plaatsen wel 10 cm sneeuw.  En ook in 2001 viel er de dag voor Pasen nog een paar centimeter sneeuw. Op eerste paasdag zelf verdween die door de oplopende temperatuur weer ‘als sneeuw voor de zon’. En ook in 1982 en 1937 begon Pasen met sneeuw.  Dat komt al aardig in de buurt van de hooguit 8 keer dat er sneeuw was met kerst. En klinkt bijna logischer dan de 24,5 graden die gemeten werden op Pasen in 1949.

Maar ik ben nu wel een beetje de weg kwijt. Niet letterlijk maar figuurlijk. Ik weet ik niet meer zo goed waarin ik moet geloven. Een witte kerst en een lentegevoel met Pasen of net andersom. En bestaat nu de Kerstman of de Paashaas in het echt? De eieren liggen er inderdaad niet maar dat kan dus gewoon door mijn sms’je komen. Of zijn die twee eigenlijk een en dezelfde. Komt de Kerstman gewoon niet vanaf de noordpool maar uit Brabant en zoekt hij rond maart/april zijn Paasmannen pak uit de kist met carnavalskleren? Ik weet het niet. Dat een van de twee of beide bestaan weet ik inmiddels wel en via hun webshop leveren ze nog snel ook. Want zei ik in december nog in een blog: “Lieve lieve Kerstman mag ik voor volgend jaar vijftig tinten sneeuw voor kerst”. Enne als die man nog op voorraad is…. Mijn adres is.. ‘, word ik amper 3 maanden later wakker en dwarrelen de sneeuwvlokjes vrolijk naar beneden en ligt naast mij, gewoon helemaal in het echie, de meest mooie lieve man die ik me maar kon wensen.