komen als nare geesten
Ik weet ze zijn niet echt
Nou ja in elk geval de meesten
Maar in de donkere nacht
zijn er mensen die ik niet ken
en ben ik vergeten
waar ik eigenlijk ben
De angst verstikt me
het bloed jaagt
maar mijn passen
gaan sloom en vertraagd
Ik val van bergen
er zijn ogen die turen
En de minuten
lijken nu uren te duren
Tot ik ontwaak
uit de boze dromen
En ik na even weer
lijk los te komen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten