Dank komt er een e-mail binnen gestuurd door mijn
schoonzus. ”Zussen” is de titel en geïnteresseerd lees ik het verhaal. Het gaat
over een moeder die haar dochter verteld dat ze nooit haar zusters moet vergeten.
“Hoeveel je ook van je man houdt” zegt ze "of van je kinderen, je zult je
zusters altijd nodig hebben. En onthoud dat zusters alle vrouwen betekenen. Je
vriendinnen, je dochters, je collega’s en al je vrouwelijke familieleden. Je
hebt vrouwen nodig. Zo is dat met vrouwen”.
Vrouwen hebben vrouwen nodig. Ook mannen, maar vrouwen
bespreken hun problemen met vrouwen. Mannen zijn anders. Als mannen ergens mee
zitten trekken ze zich terug, sluiten ze zich op tot ze er uit zijn, leerde ik
tijdens de voorstelling van Huub Stapel. En dan moet je ze vooral niet storen.
Ik doe mijn best. Mijn best om ’t te begrijpen. Mijn best om hem te laten. Maar
ondertussen begrijp ik er geen snars van en zou ik hem gewoon het liefst even
omhelzen. Ik kom nou eenmaal gewoon van Venus.
“We geven wat we willen krijgen”, zei Huub tijdens zijn
show en eigenlijk herkende ik er wel wat in. Ik en hoor het mezelf soms doen. Mannen
en vrouwen zijn zulke verschillende wezens. We lijken uiterlijk maar ook
innerlijk niet op elkaar. Zit daar de aantrekkingskracht. Is dat het misschien.
En toch ben ik het die altijd zegt dat het zo fijn samenwerken is met mannen.
Je kunt elkaar zo heerlijk aanvullen. Maar hoe anders is dat als je gevoel met
je aan de haal gaat.
En dan vraag ik me af waar het “fout” gegaan is. Waar
zijn die twee wezens van zulke verschillende planeten ineens samen op de aarde
terecht gekomen. Want Mannen komen van Mars en vrouwen van Venus. Hadden Venus
en Mars niet een tijdje wat dichter bij elkaar kunnen hangen, een tijdje kunnen
latten of zo? Had dat het een en ander niet wat makkelijker gemaakt? En kunnen
we niet gewoon aan planetenruil doen?
“In de oertijd gingen de mannen jagen” zei mijn collega
tegen mij toen we het hadden over mannen versus vrouwen. “Ze moesten verder weg
kijken en gingen niet naar huis terug voor er wat te eten was om mee te nemen”.
“De man gaat van A naar B” zegt ook Huub “en daar moet je hem vooral niet bij
storen. Niets zeggen, niets vragen. Als hij bij B is, is hij er weer voor jou”.
“Als de man terug komt van het jagen” vervolgd mijn collega” dan neemt hij wat
te drinken en staart hij in de avond uren in het vuur en overdenkt zijn leven”.
Als ik hem aan kijk zie ik hem mijmeren. Mijn collega had het vast prima gedaan
in de oertijd.
De vrouw daarentegen zorgde vor het huis en de kinderen.
Ze hoefde geen route te bepalen en daardoor zijn ze nu nog altijd de weg kwijt.
Ze bleef dicht bij huis en maakte schoon terwijl ze met het andere oog de
kinderen in de gaten hield. Ze zorgde voor de sfeer en al het randgebeuren. En
primair doen ze dat nog. Er is alleen zoveel bijgekomen. We moeten en moeten
zoveel. En daar denken we dat we elkaar begrijpen, dat we hetzelfde zijn of het
zelfde willen. Maar mannen komen van mars.
En zo komt het dat zij zorgzaamheid nodig heeft en hij
vertrouwen. Zij begrip en hij acceptatie. Zij wil respect en hij wil
waardering. Zij heeft bevestiging nodig en hij goedkeuring. Zij snakt naar
geruststelling en hij wil aanmoediging. Mannen; vrouwen willen horen dat je van
ze houdt, dat je ze mooi vindt en lief. Vrouwen: laat ze met rust die mannen,
geef ze dat vertrouwen en moedig ze aan. Hoe moeilijk het ook is. Maar bedenk
op vakantie passen we ons ook aan, aan de cultuur en de gewoontes. Dus laten we
eens een week op de andere planeet op vakantie gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten